De trip NZ, waaaauuuwww

Dit zal één van de laatste blogs zijn die ik zal plaatsen: onze laatste week is ingegaan! Het is een heel apart gevoel, dat na bijna zeven maanden er dan echt een einde zit aan deze reis. HJ vindt het allemaal wat minder spannend en is er minder mee bezig. We merken dat er verschil in periode zit dat we beiden van huis zijn geweest. Ondanks dat we beiden nog volop genieten van de tijd die we nog in NZ hebben, kijken we er naar uit om weer thuis te zijn.

Sinds de laatste blog hebben we erg veel kilometers gereden. Vanuit Dunedin zijn we via de senic route naar Invercargill gereden. Hoe je ook rijdt, waar je ook rijdt en hoe goed of hoe slecht het weer ook is, de omgeving blijft verbazen. Wanneer we een bocht doorrijden, zien we vanuit het niets een azuur blauw meer, of bergen die tot aan de hemel rijken. Australië was erg mooi, maar daar kon je uren door hetzelfde landschap rijden. Hier op het zuider eiland is het landschap continu mooi en fascinerend. We hebben het beste absoluut voor het laatst bewaard. Vanuit Invercargill zijn we naar Te Anau gereden. Vooraf aan NZ hadden we al een aantal mensen gehoord over Milford Sound en Doubtful Sound. Door het enthousiasme van hen allen, besloten wij die plekken te willen zien! Vanuit Te Anau zijn we de eerste dag met een tour naar MS geweest. Eerst gingen we met een gave touring car naar de plek waar de cruise zou vertrekken. Niet alleen de stoelen stonden richting het raam gedraaid (anders gaat je nek zeer doen), maar ook het dak bestond uit glas voor het ultieme uitzicht op de omgeving. De weg er naar toe was al gigantisch mooi om te zien. We hadden er zelf heen kunnen rijden, maar dat werd afgeraden. De omgeving is dusdanig mooi, dat de aandacht vaker uit gaat naar de omgeving dan naar waar wordt gereden. De cruise was de klap op de vuurpijl, wauw! We hadden gelukkig droog weer, wat meer uitzondering dan regel is. Wat misschien nog interessant is om te vermelden, is dat in DS dagen bij zijn dat er in 24 uur 300mm water valt. Op jaarbasis valt daar gemiddeld 8 meter water. Dat heeft natuurlijk wel als gevolg dat het er erg mooi groen is en dat de watervallen prachtig zijn. We hebben die dag zeeleeuwen gespot en genoten van de indrukwekkende omgeving. De fotos op fb zeggen genoeg. De tweede dag gingen we naar DS. Twintig minuten rijden vanaf de camping lag de cruise al op ons te wachten. Beide plekken zijn niet met elkaar te vergelijken. De bergen lagen in DS een stuk verder uit elkaar en waren minder hoog dan in MS, waardoor de omgeving minder imponerend op ons over kwam. Het had echter ook zo zijn charmes en met het commentaar van de gids konden we genieten van onze tocht op het water. Tijdens deze tocht hebben we een aantal albatross mogen spotten en ook de dolfijnen lieten zich die middag zien. De dolfijnen gaven een mooie show weg en lieten blijken graag van een beetje aandacht te houden. Deze dag vloog wederom voorbij en we kijken terug op twee meer dan geslaagde dagen. Voor een ieder die naar NZ gaat: een absolute aanrader om beide tours te gaan doen.

Na deze fantastische dagen, zijn we in Lake Hawea beland. Op een klein en gezellig centrum na, was er niet veel te beleven. De volgende dag zijn we in de ochtend doorgereden naar Franz Josef. Onderweg een stop gemaakt bij de Fox Glacier. Mocht iemand hier over een paar jaar komen, dan heb ik geen idee wat er nog van de glacier te zien is. We zagen een foto van de glacier van 2008 en een van in 2014, en het verschil was wonderbaarlijk groot. Er lag veeeeel minder ijs. We hebben nu een foto kunnen maken waar nog een beetje ijs op te zien is, maar veel zal er na een paar warme zomers niet veel van over zijn. Over de zomer gesproken: het is wat kouder dan het gemiddelde, maar NZ staat bekend om zijn onvoorspelbare weersverwachtingen. We hebben redelijk veel met de lange broek aangelopen en ook genoeg dagen met regen gehad! Om weer terug te komen op wat we hebben gezien en gedaan: een kayak tour op lake Mapourika is een aanrader!

Ik raad aan om in een dubbele kayak te gaan zitten en de ander het werk te laten doen. Heel gek dat HJ meer spierpijn had dan ik :) Even zonder dollen, het is echt heel erg leuk om te doen, maar 2.5 uur roeien is best zwaar! We waren met een leuke groep en we hebben een erg gezellige ochtend gehad.

Na een overnachting in Greymouth (dat niet heel bijzonder was), zijn we in Westport beland, dat voor ons ook niet heel veel te bieden had. Nu moeten ik zeggen dat HJ en ik ons nogal snel kunnen vervelen en dat we het beiden fijn vinden iets te doen te hebben en niet alleen bij de camper te zitten. Wij zijn van het: opstaan, ontbijten, rijden, uitstappen en mooie plaatsen bezoeken, rijden, lunchen, rijden en rond 4 of 5 uur ergens aan  komen, zodat we niet lang niets meer hoeven te doen totdat we rond 6 of 7 uur ons avond eten gaan maken. Hoe voller de dag, hoe beter: we like it! Na Westport zijn we via Takata naar Pohara gereden: zon, zee, strand :) Onze eerste dag met echt heel erg mooi weer. We hebben daar van een strandwandeling genoten en jawel: vier hele kilometers gewandeld om een mooie waterval te kunnen zien. Gisteren in Blenheim overnacht met de bedoeling daar overdag naar de chocolade fabriek te gaan, zijn we die zowaar vergeten. Helaas zaten we al bijna in Hanmer Springs toen we daar achter kwamen: sjakie en polak bij elkaar, wat een dompies. Het voordeel is echter dat het ons weer een paar dikke pukkels scheelt. Niet alleen zijn wij sjakie en polak, maar ook vreetie en ergere vreetie. Drie keer raden wie wie is :) In Hanmer Springs gaan wij een dagje heerlijk naar de spa, waar wij beiden erg naar uitkijken. Dan is het nog 2.5 dag in Christchurch en dan zitten wij maandag al in het vliegtuig naar huis! Wie weet komt er nog een blog, maar anders bedankt voor alle leuke reacties en leuk om te horen dat jullie het allemaal volgen!